بتوانيد واجبات سجده را ذکر کنيد. |
نمازگذار بايد در هر رکعت از نمازهاي واجب و مستحب بعد از رکوع دو سجده به جا آورد. سجده آن است که پيشاني و کف دو دست و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاها را بر زمين بگذارد.
واجبات سجده:
-
- گذاشتن هفت عضو از بدن بر زمين.
- ذکر.
- آرامش بدن در حال ذکر سجده.
- سر برداشتن و نشستن و آرامش بين دو سجده.
- بر زمين بودن هفت عضو در هنگام ذکر.
- مساوي بودن جاهاي سجده (پست و بلند نبودن).
- گذاشتن پيشاني بر چيزي که سجده بر آن صحيح است.
- پاک بودن جايي که پيشاني را مي گذارد.
- موالات بين دو سجده.
- مواظبت بر عربي بودن ذکر و حفظ ترتيب و موالات آن.
ذکر:
در سجده هر ذکري بگويد کافي است ولي احتياط واجب آن است که مقدار ذکر از سه مرتبه «سبحان الله» يا يک مرتبه «سبحان ربي الاعلي و بحمده» کمتر نباشد.
آرامش:
- در سجده بايد به مقدار ذکر واجب، بدن آرام باشد و موقع گفتن ذکر مستحب نيز، اگر آن را به قصد ذکري که براي سجده دستور داده اند بگويد، آرام بودن بدن لازم است.
- اگر پيش از آن که پيشاني به زمين برسد و آرام گيرد، عمداً ذکر را بگويد نماز باطل است و چنانچه از روي فراموشي باشد بايد دوباره در حال آرام بودن، ذکر را بگويد.
سر برداشتن از سجده:
- بعد از تمام شدن ذکر سجده اول بايد بنشيند تا بدن آرام گيرد و دوباره به سجده رود.
- اگر پيش از تمام شدن ذکر، عمداً سر از سجده بردارد نماز باطل است.
- اگر پيشاني بي اختيار از جاي سجده بلند شود، چنانچه ممکن باشد بايد نگذارد دوباره به سجده برسد و اين يک سجده حساب مي شود، چه ذکر سجده را گفته باشد يا نه و اگر نتواند سر را نگهدارد و بي اختيار دوباره به جاي سجده برسد، با هم يک سجده حساب مي شود و اگر ذکر نگفته باشد بايد بگويد.
بر زمين بودن هفت عضو:
- اگر موقعي که ذکر سجده را مي گويد، يکي از هفت عضو را عمداً از زمين بردارد، نماز باطل مي شود، ولي موقعي که مشغول گفتن ذکر نيست اگر غير از پيشاني، جاهاي ديگر را از زمين بردارد و دوباره بگذارد، اشکال ندارد.
- اگر همراه با انگشتان شست پا، انگشتان ديگر هم بر زمين باشد مانع ندارد.